Christmas Eve … zonder stress?

Vanmiddag waag ik me nog één keer die supermarkt in voor de laatste kerstboodschappen. Ik zie dit niet bepaald als een gezellig uitje. Het zijn maar een paar noodzakelijke spullen, dus vind ik dat ik moet gaan. Maar hoe komt het toch dat wij ons altijd in deze tijd van het jaar zo moeten storten in deze kerstdrukte? Ik doe er zelf aan mee en weet eigenlijk niet hoe ik dit anders zou kunnen doen. Natuurlijk willen we allemaal met de komende feestdagen het gezellig en aangenaam hebben. Eten we een heerlijk feestmaal, geven we elkaar de mooiste en liefste cadeaus en kleden we ons in onze prachtige outfits. Maar waarom toch altijd die stress erbij? Ook ik voel het weer. En dat terwijl ik me al had voorgenomen het meer op mijn gevoel te doen en niet omdat het moet. 

Gistermiddag voelde ik het ook weer even. Toen ik snel de winkelstraat inliep om dat allerlaatste presentje nog te kopen. Winkel in, winkel uit. Na enige getreuzel had ik dan eindelijk mijn cadeau voor ‘hem’ gevonden. Had ik dit niet eerder kunnen kopen? Bovendien bedenk ik me een tweede keer wel waarom ik het niet beter zelf had kunnen inpakken, dan samen met nog een aantal klanten te kijken hoe de ene krul in het andere lint gedraaid wordt. Al wachtende had ik ineens bedacht om niet het struisvogelbiefstukje de eerste kerstdag te serveren, maar welke saus had ik daar ook alweer bij verzonnen? En hoe maak ik toch die pompoenpuree zo lekker smeuïg? Ja, ik weet het, het zegt meer over mij, want een twijfelkont in deze dagen is nou net wat ik eigenlijk niet wil zijn.  Dus besloot ik toch de fazantfilet te houden op eerste kerstdag.

Neemt niet weg, dat ik toch die supermarkt in moet voor die vergeten boodschappen. Toch dat lijstje? Maar na die laatste inkopen is het klaar. Dan zal ik me voorlopig even storten op mijn kerstdiners. Tegelijk voel ik dat ik die kerststress nog even zou blijven behouden. Vooral wanneer ik niet weet welke jurk ik aan ga doen, terwijl ik denk ‘wat had ik vorig jaar ook al weer aan?’ Hoe begin ik dat kerstgedicht? En dek ik de kersttafel nou met rood accent of groene accessoires? Lekker belangrijk zou je kunnen denken, maar we ‘moeten’ ineens weer zoveel en dát geeft stress. Terwijl het vooral allemaal leuk moet zijn. Want het dekken van die tafel vind ik maar wat aantrekkelijk om te doen, heb ik genoeg kleren in mijn kast om aan te trekken en weet ik dat mijn gasten het eten altijd smaakt. En toch …. Is er stress.

Kerstmis vieren … in Nederland zijn het er twee soms drie en laatst hoorde ik iemand zeggen ‘ja, wij moeten er aan geloven, dus vieren we het maar in vier dagen’. Vier kerstdiners!! Om dan een week later weer aan die oliebollen en champagne te zitten?! Ik zou er niet aan moeten denken! Ik spreek mezelf eens even toe. Hoe belangrijk vind ik het ‘perfect’ opdienen van die tafel, ook al vind ik het zo ontzettend leuk? Heb ik daarvoor wel genoeg tijd terwijl ik ook heel graag mijn mise en place netjes klaar wil hebben staan? Dus besluit ik te kiezen voor rode lintjes bij het bestek en is die keuze eigenlijk heel makkelijk gemaakt. Het kerstgedicht kan veel beter geschreven worden wanneer het hoofd leeg is, dus is daar weer een klein zenmomentje. Adem in, adem uit dan volgt de rest vanzelf. Hoe eenvoudig kun je je het zelf maken door jezelf even wat tijd en rust te gunnen.

Met die mind-set wandel ik straks rustig die winkel in, lach de mensen toe en hoop dat de drukte meevalt. Brand ik bij thuiskomst weer die kaarsjes, geef de boom zijn licht en zet ik de hapjes klaar voor Christmas eve. Sinds vorig jaar hebben we een zogenaamde gelukbox thuis staan. Hierin bewaren we een aantal kleinoden en kaartjes, al dan niet beschreven, verzameld van die momenten die ons gelukkig maakten. Vorig jaar spraken we af dat we deze lieve momenten nog eens gezellig zouden gaan herbeleven. Ik kijk er nu al naar uit. En met zo’n vooruitzicht valt bij mij die stress geheel weg en zijn alle ‘moeten-dingen’ onbelangrijk geworden. Ik vermoed dat wij weer een fijne kerst tegemoet gaan!

Mooie feestdagen gewenst!

Laureen Paling-StoutLaureen Paling-Stout

©Kracht van Eenvoud
www.krachtvaneenvoud.coach
24 december 2015